Παίρνω το θάρρος να μοιραστώ μαζί σας ένα ζήτημα που με απασχολεί αρκετά τα τελευταία δύο χρόνια και θα ήθελα την γνώμη σας. Είμαι 20 χρονών και είμαι σε σχέση με έναν συνομήλικο μου αλβανικής καταγωγής εδώ και 2,5 χρόνια. Είναι ένας υπέροχος άνθρωπος, που με έχει στηρίξει πάρα πολύ και περιττό να σας πω οτι είμαι τρελά ερωτευμένη μαζί του. Δυστυχώς οι γονείς μου δεν έχουν την ίδια γνώμη με εμένα. Θεωρούν απαράδεκτο το γεγονός οτι η κόρη τους έχει σχέση με έναν Αλβανό διαφορετικής θρησκείας απο τη δική μας και απο τότε που τους το είπα, η σχέση μας είναι απελπιστικά χάλια και ειδικά με τη μητέρα μου. Η μητέρα μου θεωρεί οτι δεν έχω το ίδιο επίπεδο με εκείνον, γιατί αυτός απλώς δουλεύει και δεν έχει σπουδάσει κάτι ενώ εγώ είμαι φοιτήτρια. Αρνείται να τον γνωρίσει και πολλές φορές λέει πράγματα που δεν έχουν καν λογική. Δεν με έχει ρωτήσει ποτέ πως αισθάνομαι εγώ για αυτόν τον άνθρωπο και ποτέ δεν κάνουμε μια ήρεμη συζήτηση. Πάντα η κουβέντα καταλήγει σε φωνές, άσχημο τσακωμό και τις τελευταίες μέρες με χαρακτηρίζει με πολύ άσχημους χαρακτηρισμούς. Θέλει να έχει τον έλεγχο στα πάντα και δεν σέβεται τις επιλογές μου. Η κατάσταση με επηρεάζει πολύ ψυχολογικά και δεν ξέρω τι να κάνω. Έχουμε φτάσει σε σημείο να μην μιλάμε καθόλου. Πολλές φορές σκέφτομαι να σταματήσω τη σχέση μου αλλά δεν ξέρω αν αυτό θα με κάνει να νιώσω καλύτερα. Θ ήθελα να διαβάσω και τις δικές σας απόψεις. Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας. 😊