Ήμουν 14 χρονών έκανα την πρώτη μου σχέση με έναν αρκετά μεγαλύτερο μου όλες οι φίλες μου έκαναν παρέα και είχαν αγόρια αρκετά μεγαλύτερα τους και παρασύρθηκα και πίστευα ότι αυτό ήταν το σωστό για να μην τα πολυλογώ ο άνθρωπος αυτός μόνο κακό έκανε στην ζωή μου...Ηθελα να βγω με τις φίλες μου και με χτυπούσε χωρίς δεύτερη σκέψη...Θυμαμαι χαρακτηριστικά ότι ήθελα να πάω στο πάρτυ που κάναμε με το Γυμνάσιο μας και επειδή φοβόταν μην πάω με κανέναν εκεί πέρα έδεσε το μαλλί μου στο τιμόνι και με χτυπούσε στα πλευρά....Επιτα με πήγε στο σπίτι του όπου με έδεσε στο δωμάτιο του για να μην φύγω...Εξω χιονιζε και όταν ηρθε η ώρα να πάω σπίτι στης 9 όπου και τελείωνε το παρτυ με έβγαλε έξω και την ώρα που πήγα να τρέξω με έπιασε από το μαλλί και έβαλε το πρόσωπο μου μέσα στο χιόνι για να "μαθω" και να μην ξανά κάνω κάτι τέτοιο με απειλούσε πολύ καιρό με χτυπούσε με την πρώτη ευκαιρία πολλές φορές ζητούσε να κάνουμε κάτι ενώ είχα περίοδο και υπέφερα από τον πόνο και ότι έκανε το έκανε με το ζόρι γιατί έτσι του άρεσε όπως έλεγε και στους φίλους του...Ημουν από τα 14 μέχρι τα 16 μου συνέχεια με μεικαπ 2 ολόκληρα χρόνια δεν έβγαινα με φίλες μου αν δεν ήταν και αυτός μπροστά μου ζήτησε μέχρι και το σχολείο να σταματήσω για να σιγουρευτεί ότι δεν έχω κάποιον άλλον ενώ παράλληλα αυτός έκανε κάτι και με άλλες...Προσπαθησα πολλές φορές να του ζητήσω να χωρίσουμε και πάντα με απειλούσε την τελευταία φορά που του το ζήτησα με άφησε σε κάτι χωράφια μόνη μου μέσα στο σκοτάδι σχεδόν γυμνή...Γυρισε με πήρε και μου λέει πάμε να φάμε να νιώσεις καλύτερα και να μιλήσουμε μήπως άλλαξες γνώμη αλλιώς θα υπάρξει και δεύτερος γύρος στα χωράφια...συμφωνω μαζί του πηγαίνουμε τρώμε (δεν είχα φάει σχεδόν καθόλου) και την επόμενη μέρα βρεθήκαμε...Ειχα πάρει τον σουγια του πατέρα μου και είχα πει πως αν με χτυπήσει πάλι θα τον σκοτώσω...Και θα το έκανα και ας έμπαινα φυλακή...βρισκόμαστε και πηγαίνουμε καθόμαστε μέσα στο αυτοκίνητο κοντά σε ένα πάρκο και του λέω ότι η απόφαση μου ήταν η ίδια με χθες...με χτύπησε στο ματι μπουνιά και έπειτα με έπιασε από τα μαλλιά και χτυπούσε το κεφάλι μου στο καπό...Εβγαλα τον σουγια και τον κάρφωσα στο πόδι του με το οποίο μέχρι και σήμερα έχει πρόβλημα και δεν μπορεί να περπατήσει καλά...

Δεν μετάνιωσα για ότι έκανα δεν μετανιώνω τίποτα μετανιώνω μόνο για τον φόβο που έχω μέχρι και σήμερα που μόλις τον βλέπω τρέμουν τα πόδια μου και φοβάμαι υπερβολικά παρά πολύ...Ειμαστε γυναίκες και έχουμε δικαίωμα να ζουμε ΣΩΣΤΑ ακόμα και αν χρειαστεί να σκοτώσουμε για να μας υπερασπιστούμε! Πρέπει να μιλάμε! Πρέπει να πιστεύουμε η μια την άλλη και να την βοηθάμε!

ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ!

Ευχαριστώ που διαβάσατε την ιστορία μου εύχομαι να μην βρεθεί καμία άλλη γυναίκα στην θεση μου!