Οι γυναίκες είμαστε τόσο απερίσκεπτα πλάσματα. Οι γυναίκες είμαστε τόσο επιπόλαιες και μας νοιάζει μόνο να κοιτάμε βιτρίνες, να βάφουμε τη ρίζα και να βγαίνουμε για ποτό στην πλατεία. Οι γυναίκες χρειαζόμαστε ένα άντρα σοφό και υπεύθυνο, όπως είναι όλοι άλλωστε, να μας πάρει από το χέρι να μας πει τι πρέπει να κάνουμε και να μας βάλει στο σωστό το δρόμο. Οι γυναίκες το έχουμε ανάγκη αυτό, γιατί όσα και να ξέρουμε, όσο και να έχουμε σπουδάσει, όση εμπειρία και να έχουμε, «ένας άντρας πάντα γνωρίζει καλύτερα». Οι γυναίκες, όμως, είμαστε και τόσο ύπουλες - μα τόοοσο ύπουλες - που παρόλο που εργαζόμαστε, ανατρέφουμε παιδιά, καθαρίζουμε, πλένουμε, μαγειρεύουμε, κάνουμε δηλαδή όλες αυτές τις γυναικείες δουλειές, είμαστε εμείς που χειριζόμαστε τους άντρες και τους κάνουμε ό,τι εμείς θέλουμε. Ποτέ δεν έχει γίνει το αντίθετο. Οι γυναίκες είμαστε ο λαιμός και οι άντρες το κεφάλι. Οι γυναίκες είμαστε δυναμικές και κρυβόμαστε πίσω από τους σπουδαίους άντρες. Άσε που οι γυναίκες είμαστε και το «ωραίο φύλο» και οι άντρες είναι τόσο γενναιόδωροι που μας το αναγνωρίζουν αυτό.
Οι γυναίκες πρέπει να τα αντιλαμβανόμαστε όλα αυτά ως αποδόσεις τιμής, ως κοπλιμέντα. Οι γυναίκες πρέπει να ευχαριστούμε τους άνδρες που τόσο προσπαθούν για εμάς και μας ανέχονται. Οι γυναίκες πρέπει να είμαστε ταπεινές, πρέπει να εμπεδώσουμε επιτέλους ποια είναι η θέση μας.