Καλησπέρα σε όλες σας!
Ελπίζω να έχετε συνηθίσει ξανά τους πολύ ευχάριστους ρυθμούς ρουτίνας και καθημερινότηατας μετά την περίοδο των γιορτών! Άλλωστε δίχως αυτά, για τι θα παραπονιόμασταν?
Σκεφτόμουνα το τελευταίο διάστημα ότι είχα ανάγκη να γράψω κάποια πράγματα που σκέφτομαι, να μοιραστώ κάποιες ανησυχίες μου.
Διανύω μία περίοδο με αρκετές συναισθηματικές μεταπτώσεις. Μόλις άφησα ένα εργασιακό περιβάλλον που με έφθειρε ψυχολογικά. Με δική μου επιλογή. Δεν ξέρω αν ήταν σωστό ή όχι, αν έκανα καλά, με την έννοια του ότι τώρα ξεκινώ το ψάξιμο για νέα δουλειά, όμως μπορώ να θυμηθώ την τελευταία μου μέρα εκεί και το συναίσθημα της ανακούφισης που είχα. Και αυτό μάλλον με κάνει να νιώθω εντάξει με την επιλογή μου.
Κατά τη διάρκεια της εργασίας μου στο συγκεκριμένο περιβάλλον, ο χρόνος κυλούσε αργά και βασανιστικά. Κάθε πρωί με δυσκολία ξυπνούσα και ένιωθα κυριολεκτικά σαν πρόβατο έτοιμο για σφαγή. Το άγχος και η πίεση κυριαρχούσαν, γεγονός που δεν με άφηνε να δω και το περιεχόμενο της ίδιας της δουλειάς που ήταν ενδιαφέρον. Το brand της συγκεκριμένης εταιρείας είναι γνωστό άλλωστε για το κακό εργασιακό περιβάλλον.Το νεαρό της ηλικίας μου μάλλον έκανε κάποιους να θεωρήσουν ότι δεν θα είχα άποψη ή ότι θα άντεχα τα πάντα. Συγκεκριμένοι συνάδερφοι είχαν βάλει στόχο να μου καταστρέφουν τη μέρα, να με υποτιμούν, να μην είναι ευγενικοί και να με κατηγορούν άνευ λόγου και αιτίας όταν προέκυπτε κάποιο πρόβλημα ρίχνοντας το φταίξιμο σε εμένα.
Αποφάσισα λοιπόν μία μέρα ότι δεν γίνεται να το κάνω άλλο αυτό στον εαυτό μου. Όλο αυτό είχε αντίκτυπο στην ψυχολογία μου και στην αυτοπεποίθηση μου, με έκαναν να αισθάνομαι κατώτερη( κ ας είχα περισσότερες γνώσεις, πτυχία, όρεξη για δουλειά) και μη επαρκής.
Δε χρειάζεται να καθόμαστε σε ένα περιβάλλον επαγγελματικό μόνο για την αίγλη του ονόματος ή για άλλους 'λάθος' λόγους. Το ίδιο ισχύει με τις σχέσεις. Αξίζουμε καλύτερα πράγματα γιατί είμαστε υπέροχες και πρέπει να προσπαθούμε για το καλύτερο για εμάς. Είναι καλό να φεύγουμε από ένα τέτοιο τοξικό περιβάλλον πριν αυτό μας καταστρέψει. Δυστυχώς εγώ δεν το έκανα νωρίτερα και τώρα είμαι αντιμέτωπη με τους φόβους μου και τη έλλειψη αυτοπεποίθησης.
Τι θα προτείνατε ως λύση?
Αρχικά συγχαρητήρια που είχες το θάρρος να κάνεις μια τέτοια επιλογή ειδικά σε μια περίοδο όπου το να έχεις δουλειά δεν είναι αυτονόητο! Η δική μου συμβουλή είναι να ξεκινήσεις να θέτεις ως προτεραιόητα την ψυχική σου υγεία και σε άλλους τομείς της ζωής σου, όπως έκανες και στον τομέα του εργασιακού σου περιβάλλοντος. Αρχικά, φρόντισε στην νέα σου δουλειά το περιβάλλον να είναι φιλικό (ενημερώσου όσο γίνεται εκ των προτέρων). Κάνε επίσης δραστηριότητες που σε γεμίζουν, όπως ένα νέο χόμπι ή κάποιο χόμπι που έχεις αφήσει παλιά και σου άρεσε... βγες με φίλους που σε εκτιμούν, γνώρισε καινούργιο κόσμο! Το θέμα της αυτοπεποίθησης χτίζεται σιγά σιγά... παιρνα χρόνο με τον εαυτό σου... Μπορεί αυτό να σε βοηθήσει να τον εκτιμήσεις και να τον αγαπήσεις πιο πολύ! Είσαι σημαντική Υπέροχη και να ξέρειπως η κατάσταση θα βελτιωθει♡
Σε ευχαριστώ πολύ για το σχόλιο σου και τα όμορφα λόγια σου! Είναι πάντοτε βοηθητικό να ακούμε και άλλους! Προσπαθώ να δώσω λίγο χρόνο στον εαυτό μου γιατί συνηθίζω να τον πιέζω πολύ! Σίγουρα θα επανέλθω γιατί δεν ήμουν ποτε ετσι . Προς το παρόν τείνω να είμαι απαισιόδοξη και να νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να συνεχίσω.
Πιστεύω είναι φυσιολογικό μετά από τέτοια ψυχική κούραση... δεν είναι μόνιμη η κατάσταση όμως! Δώσε χρόνο στον εαυτό σου όπως είπες και όλα θα πάνε καλά :)
Υπέροχη συγχαρητήρια πραγματικά για το θάρρος σου και που έβαλες την ψυχικη σου υγεία σαν προτεραιότητα! Είναι τρομερο που λόγω της Κατάστασης στην Ελλάδα Είναι δύσκολο να κάνουμε τέτοιες αυτονόητες κινήσεις για τους εαυτούς μας! Θεωρώ ότι μετά από αυτή σου την απόφαση θα ξέρεις πραγματικά ποιο είναι το περιβάλλον που σου ταιριάζει και αργά ή γρήγορα θα μπορέσεις να εξελιχθείς και να διαπρέψεις όπου και αν αποφασίσεις να δουλέψεις! ♥️♥️♥️